Bengi Düşgör
“Artık yataksız bir liman yüreğim, soğuk ve loş.
Kırık düşlerim. Serçelerde gözlerimin buğusu. Buruk içim
Böylesi bir yenilgiyi beklemediğim için
sabahın en serin ucunda bağıran ben
intihar edecekmiş gibi sıkıyorum
düşük boynuma asılı sonbaharı…”
Kaan İnce henüz 22 yaşında, genç bir şairken hayatına son verdi. Tüm şiirleri, Gizdüşüm/Ka n/Birinci Defter, Gizdüşüm adı altında, diğer şiirleri de ölümünden sonra yayımlandı. Belli ki kısacık yaşamına ne şiirlerini ne de düşlerini sığdırmıştır …
Onun şiirinde ölüm ve intihar kelimelerinin ne denli sıklıkla geçtiği, ölümüyle beraber daha da çarpıcı biçimde görünür hâle geldi. Yoğunlaşmış bir ölüm düşüncesinin, bir eyleme dönüşme olasılığı belki de kimsenin aklına gelmemiştir. Şairler ölümden söz ederler ve onun üzerine sıkça düşünebilirler, ancak bu onlar için bir entelektüel faaliyetten ileri gitmeyebilir de… Kim bilir?
Yazının devamı Bengi Düşgör’ün Şair Divanı’nda.
