M. Kayahan Özgül: Günü için eşsiz bir tecrübe: On Dokuzuncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi

Serpil Çakır, Suat Derviş’in gazetecilik serüveninden ve uzun yıllar boyu sürdürdüğü sokak röportajlarından bahsediyor. Atölye emekçilerinden seks işçilerine, kimsesiz çocuklardan göçmenlere kadar 1930 ve 40’lı yıllar boyunca birçok kişiyle röportaj yapan Suat Derviş, yaşadığı devrin sesini duyuran yazarlardan birisi olmasıyla da dikkat çekiyor. “Onun yaşam uğraşları ve kitaplarını, Türkiye ve dünyadaki siyasal ortamla beraber düşünmek gerekir,” diyen Çakır, Derviş’in “özellikle demokrasinin kesintiye uğradığı dönemlerde bu durumdan payına düşeni aldığını” ifade ediyor. Uzun yıllar sürdürdüğü gazetecilik faaliyetleri boyunca Derviş, kadın sorunlarından dış siyaset haberlerine, konferans ve kongre haberlerinden ülke gündemine kadar birçok farklı konuyla ilgilenmesiyle de devri için özel bir profil çiziyor. […]

Serimizin 15. gününde Kemal Varol, “Ergani madeninde üç yaşımda iken birden kendime rastladım.” cümlesinden yola çıkarak Tanpınar’ın kendini anlatma ve anlaşılma ihtiyacını anlatıyor.
[…]

Esra Dicle, Suat Derviş’in Aksaray’dan Bir Perihan isimli kitabında “teatralliğin roman söyleminin kurulumunda önemli bir araç olduğunu” belirtiyor, “teatralliğin metnin anlam üretiminde ne derece etkili olduğu” üzerinde duruyor. Esra Dicle; ailesi Aksaray’da yaşayan, kendisi de gençlik yıllarını Aksaray’da geçiren Perihan ve ailesinin hep dışarıdan bir göz tarafından izlendikleri bilinciyle hareket ettiklerini belirtiyor ve bu durumun da kendisini “teatrallik” kavramına götürdüğünü ifade ediyor. […]